Mama was al twee keer eerder voor me geweest maar aldoor was de gene die de gaatjes schiet niet aanwezig.
Alleen was mama toch niet zo stoer, want opa moest mee. Opa was ook met mama mee toen zij gaatjes kreeg, mama was toen 1,5 jaar en wilde al zelf en o ja of die mevrouw ook dat 2 gaatje wilde schieten, want wat stond het mooie, he pap! Hahaha dit vertelde oma mij.
Dus zo doende was opa weer de klos.
Het afteken gaf bij mijn rechteroor al wat problemen want ja wat is nou leuker om je hoofdje mee te bewegen. Deze heeft dus 3 keer opnieuw getekend. Ze probeerde nog even goed te kijken of ze gelijk afgetekend waren maar ik vond die mevrouw zo leuk dat ik mee ging kijken en mijn allermooiste glimlach gaf.
Ze liet mama het nog even keuren en ja hoor, daar pakte ze dan dat rare ding dan.
Mama had al wel mooie oorbellen voor me uitgezocht. Goud met een roze steentje erin, dus echt meisjesachtig.
Alleen die mevrouw schoot eerst het rechtergaatje en tja dat was nou net de kant die ik niet stil wilde houden. Dus ja hoor dat was even huilen, toen de linker. Maar ik maakte me daar al niet zo druk meer. Opa ging met mij daarna aan de wandel en ja hoor ik had al meer oog voor al die glimmende sieraden dan dat ik moest huilen.
En waarom dit niet mijn allereerste oorbellen zijn?
Met kerst heb ik van omi al oorbellen gekregen van lieveheerbeestjes dus dat zijn eigenlijk mijn eerste oorbellen en ik hoop deze op mijn eerste verjaardag aan omi te kunnen laten zien, als ze in mijn oortjes zitten.
Vind je ze ook niet mooi staan?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten