Jaja mama had al een paar dagen het vermoeden, maar eindelijk mocht ze vandaag dan toch even voelen in mijn mondje.
En ja hoor, daar zit ie, mijn eerste tandje, een voortand links onder aan.
Mama meende dit al te voelen met de borstvoeding. Maar ik zal beloven dat ik zachtjes doe. Echt waar hoor mama.
Heb er op zich weinig last van het gehad, oke wel jengelig, slecht drinken en eten, maar ik had geen zure poep en zere billen. Nou hopen dat dit zo blijft.
Mama is super trots.
Weer een stapje verder.
Het tweede stapje is, dat ik niet meer in de maxicosi zit, ik heb nog maar een kleine centimeter ruimte boven aan, mijn hoofdje komt dus bijna tegen de bovenrand en ja dan moet je er toch echt uit. Tevens begon ik elke keer vreselijk te huilen als ik er in zat. Nu zit ik in het midden en kan heerlijk naar buiten kijken, via het voorraam. Mama heeft de stoel nog wel in ligstand staan. En voor de lange stukken moet toch nog even terug naar de maxicosi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten