Kerst 2008

Deze is genomen op 1e kerstdag. Mijn kerstoutfit, sjiek he, vind je ook niet?
Ik sta er samen met mijn oma (links) en omi (midden) en natuurlijk mijn mama op.

Eerste kerstdag heeft oma bij ons gegeten, mama had lekker gekookt, maar helaas verliep de avond wat minder goed. Mijn neefje Bjorn moest opgenomen worden in het ziekenhuis, hij heeft het RS-virus. Maar gelukkig is hij sinds zaterdag 27 december weer thuis.

Tevens moesten we het dit jaar zonder opa doen en dat maakte het ook niet makkelijk, maar we hebben ons er door heen geworsteld.

Tweede kerstdag hebben we de plannen veranderd en in plaats van bij ome sacha en tante maaike te gourmetten deden we dit nu thuis.

Ik en mijn broers en papa hadden nog kadootjes gekregen, ik had een mooie spel met ballen van V-tech en sneeuwwitje en de 7 dwergen en een little pony, behoorlijk verwend dus, want sinterklaas was ook al geweest.

We hopen dat oud en nieuw beter verloopt.

Veel gebeurd..........

Het is al een tijd geleden dat mijn mama tijd had voor mijn blog.
Helaas is er in de tussen tijd veel gebeurd, ik ben inmiddels al weer 1 jaar oud.
Ik ben toen lekker verwernd en heb van papa en mama een poppenwagen gekregen. Opa heeft deze nog in elkaar gezet. Mama had een mooie taart gemaakt van sneeuwitje en de 7e dwergen.

Maar helaas ook minder leuke dingen, zoals het verlies van mijn lieve opa, op 29 november. Opa en ik waren 4 handen op 1 buik, ik gaf opa dan ook heel vaak kusjes en knuffeld heel wat af, als ik bij opa op schoot zat.
Als ik niet op schoot zat, dan wilde ik graag op getild worden door opa en zat ik al met mijn handjes omhoog en ongeduldig te wachten totdat opa mijn optilde. Haha en dit lukte ook altijd.
Opa danste ook vaak met ons, met mij danste hij de wals op Kom lieve kleine meid van Teddy Scholten, deze is ook op de begrafenis van opa gedraaid.

We zagen opa van de 7 dagen er zeker wel 5 en het was dan ook onze 2e huis. Opa deed heel veel met ons. In de tuin, binnen spele, paardje rijden op opa zijn rug, samen slapen, met opa fietsen enzovoorts..........

Lieve opa ik mis je heel erg en geef je foto altijd een heleboel kusje.
Opa bedankt voor de mooie tijd die wij samen hadden, ook al was deze veel te kort.
Maar lang genoeg om jou te leren kennen en om al jou liefde te mogen ontvangen.
Opa bedankt en ik hou van je, je lieve kleine meid, mutsy!

P.s. deze foto is nog gemaakt op mijn verjaardag;

Consultatieburo 26 juni 2008

Donderdag 26 juni moest ik weer naar het Consultatieburo. Doordat papa ook thuis was kon mama lekker met mij alleen die kant op wandelen. We moesten er al om 8.45 uur zijn, pfff dat was wel vroeg hoor, vooral omdat ik al om 7.15 uur wakker was.
Dus ja vlakbij het Consultatieburo viel ik in slaap, eigenlijk gewoon pal voor de deur. Dus dat was maar voor korte duur.

Mama kon mij meteen uitkleden en mocht ik meteen op de weegschaal.
Gelukkig hoefde ik niet te liggen en zette mama mij er zittend op.
Ik woog 9570 gram, daarna nog even meten, ik was 2 cm gegroeid en ben nu dus 72 cm lang. Mijn hoofdje 1 cm erbij, die is nu 44cm.

Verder deed ik het harstikke goed, tja dat wist mama ook wel. Ik volg mooi de bovenlijn maar doordat mijn gewicht en lengte gelijk op gaan, zit ik precies goed en ben ik niet te zwaar. Nee ome sacha niet lachen, het is echt waar.

Al twee ondertandjes

Jaja zo heb je er geen 1 en zo heb ik er 2, TANDJES!!

Ps;

onder aan mijn blog staat nu ook hoe jong ik ben. Voor het geval jullie de tel kwijt zijn.
Is ie niet mooi?

Mijn eerste tandje!

Jaja mama had al een paar dagen het vermoeden, maar eindelijk mocht ze vandaag dan toch even voelen in mijn mondje.
En ja hoor, daar zit ie, mijn eerste tandje, een voortand links onder aan.
Mama meende dit al te voelen met de borstvoeding. Maar ik zal beloven dat ik zachtjes doe. Echt waar hoor mama.

Heb er op zich weinig last van het gehad, oke wel jengelig, slecht drinken en eten, maar ik had geen zure poep en zere billen. Nou hopen dat dit zo blijft.
Mama is super trots.

Weer een stapje verder.

Het tweede stapje is, dat ik niet meer in de maxicosi zit, ik heb nog maar een kleine centimeter ruimte boven aan, mijn hoofdje komt dus bijna tegen de bovenrand en ja dan moet je er toch echt uit. Tevens begon ik elke keer vreselijk te huilen als ik er in zat. Nu zit ik in het midden en kan heerlijk naar buiten kijken, via het voorraam. Mama heeft de stoel nog wel in ligstand staan. En voor de lange stukken moet toch nog even terug naar de maxicosi.

Lekker badderen

Na de fotoshoot en het badderen lekker bij mama in slaap gevallen;

Fotoshoot 17 juni 2008

Zo mama maar weer eens tijd laten maken voor mijn blog.

Inmiddels ben ik 7 mnd jong.
Ik kan al heel goed zitten, maar dat is al een tijdje zo, mama heeft ook al met me gefietst, is wel zo makkelijk met Angelus op halen of even een boodschapje doen met Zefanja. Super leuk natuurlijk er is van alles te zien onderweg.
Bloementjes, boompjes, autootjes, allemaal verschillende mensen die allemaal tegen me kletsen, etc, etc.....

Vanmorgen nog met mama even een leuke fotoshoot gedaan, maar ja of ik mee wilde werken is de vraag, hahaha ik had het gewoon veel te druk met mijn knuffel, of de poes of met mooi zitten en lief lachen. Zal wel een paar foto's neer laten zetten door mama, mogen jullie zelf oordelen.

Strand

Eindelijk mooi en warm weer, dus met ze allen naar het strand tussen Callantsoog en Grote Keten. Daar is het meestal redelijk rustig zodat papa en mama mijn broers niet kwijt raken.
Maar jemig wat een gesleep toch, bolderkar mee, deken, strandtentje, emmertjes, drinken, eten, zonnebrand, opblaas walvis, strandstoeltje, handdoeken, speelgoed voor mij. Papa krijgt er helemaal spierballen door, want ja hij moet de bolderwagen weer omhoog trekken de heuvel op, maar wel door het mulle zand.

Ik heb heerlijk liggen slapen in de schaduw van het strandtentje. Angelus en Zefanja hebben zich prima vermaakt aan het water.
En als ik niet sliep was ik lekker met mijn voeten aan het spelen, dus ja mama had helemaal geen speelgoed mee hoeven nemen.

oorbellen!

24 april was oma jarig en voor mij de bijzondere dag dat ik mijn eerste oorbellen kreeg. Nou ja eerste, oke de eerste die werden geschoten.
Mama was al twee keer eerder voor me geweest maar aldoor was de gene die de gaatjes schiet niet aanwezig.
Alleen was mama toch niet zo stoer, want opa moest mee. Opa was ook met mama mee toen zij gaatjes kreeg, mama was toen 1,5 jaar en wilde al zelf en o ja of die mevrouw ook dat 2 gaatje wilde schieten, want wat stond het mooie, he pap! Hahaha dit vertelde oma mij.
Dus zo doende was opa weer de klos.

Het afteken gaf bij mijn rechteroor al wat problemen want ja wat is nou leuker om je hoofdje mee te bewegen. Deze heeft dus 3 keer opnieuw getekend. Ze probeerde nog even goed te kijken of ze gelijk afgetekend waren maar ik vond die mevrouw zo leuk dat ik mee ging kijken en mijn allermooiste glimlach gaf.

Ze liet mama het nog even keuren en ja hoor, daar pakte ze dan dat rare ding dan.
Mama had al wel mooie oorbellen voor me uitgezocht. Goud met een roze steentje erin, dus echt meisjesachtig.
Alleen die mevrouw schoot eerst het rechtergaatje en tja dat was nou net de kant die ik niet stil wilde houden. Dus ja hoor dat was even huilen, toen de linker. Maar ik maakte me daar al niet zo druk meer. Opa ging met mij daarna aan de wandel en ja hoor ik had al meer oog voor al die glimmende sieraden dan dat ik moest huilen.

En waarom dit niet mijn allereerste oorbellen zijn?
Met kerst heb ik van omi al oorbellen gekregen van lieveheerbeestjes dus dat zijn eigenlijk mijn eerste oorbellen en ik hoop deze op mijn eerste verjaardag aan omi te kunnen laten zien, als ze in mijn oortjes zitten.

Vind je ze ook niet mooi staan?!

MRI-SCAN

14 april 2008 moest ik naar het ziekenhuis in Hoorn voor een MRI-scan vanwege mijn dimple.
Papa en mama moesten al vroeg met me in het ziekenhuis zijn.
Om 11.00 uur ging ik in de scan en om 10.00 uur moesten we er al zijn. Zodat ik nog medicijnen kon krijgen om rustig te worden of te wel gaan slapen en zodat mama mijn kon voeden.
Mama mocht mij naar boven dragen voor de scan, ik bleef dan ook lekker in mama d'r armen slapen en heb van deze wandeling niets mee gekregen.
Daar aangekomen mochten we meteen door en hoefden we niet te wachten, gelukkig maar want de wachtkamer op poli 14 zat vol.
Mama heeft me toen lekker ingebakerd en bleef in de wachtkamer zitten, papa en de verpleegkundige bleven bij mij. De verpleegkundige vanwege de medicijnen.
Ik werd wel alweer wakker maar bleef rustig liggen en heb me dan ook voorbeeldig gedragen tijdens de scan waardoor deze vrij snel klaar was.
Toen weer lekker bij mama en weer de wandeling terug naar de dagopname van kind en jeugd.
Daar moest ik eerst even goed wakker worden.
Maar helaas ontdekte de verpleegkundige de waterpokken bij me en daardoor kregen we een apart kamertje. Wel luxe hoor, haha.

Inmiddels heeft mama de uitslag van de scan al gehad en deze was gelukkig goed. Er was helemaal onderin bij het staartbeen wel een bubbel te zien aan de oppervlakte maar niet ernstig. Mama moet alleen mijn ontwikkeling goed in de gaten blijven houden, maar volgens mama zit dat wel goed.
Ik gebruik mijn beentjes goed en kan al een heel rondje draaien op het speelkleed.

Hier nog even een foto van mij in het ziekenhuisbedje

Nog 1 dag!

Nog 1 dag en dan ben ik alweer 5 maanden jong.
Vandaag heerlijk zitten lachen met mijn grote broer Angelus tot het schaterlachen aan toe.
Hij maakt me nu al vaak aan het lachen. Kijk maar naar deze foto die mama gemaakt heeft.

De aftrap

Ik ben nu inmiddels 4,5 maand jong.
Kan heerlijk rustig in de box spelen, waar ik veilig lig voor mijn broers, nou ja veilig.
Zefanja wil nog wel eens regelmatig in de box klimmen en bij me gaan liggen, wel super lief bedoeld, maar mama heeft dat liever niet. Ik eigenlijk ook niet, veels te krap voor ons 2tjes.
Maar ja ik heb nog weinig te vertellen.
Ik drink nog steeds lekker bij mama en groei harstikke goed.
20 maart woog ik 7990 gram en was ik 66,5 cm. Dus ja best aardig al zeg ik het zelf.

Ik heb mijn handjes al ontdekt en gebruik ook vaak al mijn voeten bij het spelen. Ik kan ze heel goed optillen en dan heel hard laten vallen, geeft me toch een kabaal in de box of op de commode. hihihihi.
Op mijn buik liggen vind ik nog niet echt super. Maar dat komt vanzelf.
Draaien van rug naar buik, af en toe doe ik een flauwe poging.

Mama plaatst hier nog even de link naar mijn oude website;

http://www.toddler.nl/babysite.php?siteId=7364