Ziek

gisteren, 21:38 - 2 x bekeken-door wie?
Vanmorgen moesten we bij de Huisarts langs komen nadat we gisteravond de huisartsenpost hadden gebeld vanwege Estrélla.
Helaas trof ik weer mijn grote vriendin. Niet dus, ze gaf me dan ook meteen de indruk van een overbezorgde moeder die langs komt met haar kind. Tja dat zal vast wel maar ik zie toch echt aan mijn meissie dat ze echt ziek is en dan heb het ik dus niet over een mexicaanse griep die diagnose kan ik zelf ook wel stellen.
Estrélla wilde ook tevens niets van haar hebben, uitkleden was een drama, mondje kijken, dacht het niet.....
Met een soort pencilline kuur naar huis worden we naar huis gestuurd, want antibiotica wil ze niet geven. Het ruikt zoet, ziet er zoet uit maar jemig wat smaakt dat spul smerig en zo is ook Estrélla haar ervaring. Ze spuugd het letterlijk in mijn gezicht. Dus vanavond toch maar weer de Huisartsenpost gebeld.
Een aardig mevrouw stond ons ter woord en ze begreep meteen dat deze mama er helemaal door heen zat. Ze gaf me even bedenk tijd, of ik wel langs wilde komen, want eigenlijk had ik het daar wel mee gehad. Ik had inmiddels het idee dat arsten toch niets doen met een ziek kind.
Waarom dan de huisartsenpost bellen, nou dat zit zo:
Estrélla had eind van de dag middag nog steeds 40 graden koorts. De pencilline (Broxil) kreeg ik er met geen mogelijkheid in. Haar mondje doet zo ontzettend zeer. Ons klein meisje is harstikke ziek. Ze ligt het liefst op de bank onder haar dekentje, iets anders wil ze niet en met haar WAF onder haar kleine armpje. Ze doet niets anders dan huilen, huilen en huilen. Zo zielig en ik zit er aardig doorheen. Deze 'doorgewinterde' mama weet echt niet meer wat ze moet doen.
Dus vandaar toch maar gebeld. Of eigenlijk heeft Adriaan gebeld.
Om 19:00 uur kunnen we al komen.
De jongens waren samen met oma bij ome sacha en tante maaike blijven eten, dus daar was al wat voor geregeld.
Om 19:15 uur eindelijk aan de beurt en er zitten inmiddels nog meer zieke kindjes in de wachtruimte. We treffen een vriendelijk arts. Die ook echt de tijd nam om naar ons te luisteren. En vatte het goed samen wat ik vertelde.
Toen het onderzoek, hij nam tenminste wel haar koorst op, iets wat de huisarts niet had gedaan en met de oorthermometer was het al 40.2. De arts verteldde dat we er dan nog wat bij moeten tellen en zo kwamen we op 40.7 graden koorst.
Toch wel iets te veel van het goede, zo vond ook deze arts. Dit kon toch echt niet. Na bijna een week ziek hoort het toch echt wel af te nemen en niet zoals het nu was dat ze alleen maar zieker werd/word. Ze heeft zelfs uitwendig op haar kin aften zitten.
Dus nu een antibioticakuur mee gekregen die een stuk beter smaakt dan de vorige. Tevens spul waarmee we de aften aan moeten tippen zodat de pijn verdoofd word.
Op na de apotheek en lekker naar huis. Estrélla is uitgeteld in slaap gevallen terwijl ze bij oma op schoot zit. Gelukkig heeft ze haar eerste 5 ml antibiotica op. Was wel even mopperen maar het zit er in.
De mevrouw van de huisartsenpost beld inmiddels ook of we nu wel naar behoren waren geholpen. Kijk dat noem ik nog eens liefde voor het vak en met de mensen meeleven. Een dikke pluim voor deze mevrouw.
Nu duimen op een goede nachtsrust en dat de koorst morgen eindelijk gaat zakken.

Lief kindje slaap zacht en tot morgen.

Mama houdt van jou,